بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی شهر تبریز نسبت به فضا نگهدارنده در سال ۱۳۸۶

بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی شهر تبریز نسبت به فضا نگهدارنده در سال 1386       دکتر احمد جعفری1- دکتر آذین تقی زاده گنجی2- دکتر اسرافیل بالایی3- دکتر محمدرضا زیوری4- مهندس اصغرمحمدپور اصل5   1- استادیار گروه آموزشی سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران   2- استادیار گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز   3- عضو هیات علمی گروه آموزشی سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز   4- دندانپزشک   5-دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران و همکار مرکز کشوری مدیریت سلامت (npmc)     چکیده   زمینه و هدف : نگهداری فضاهای مربوط به محل دندانهای شیری که زودتر از زمان خود از دست رفته اند به دلایل مختلف از جمله حفظ فضای رویشی دندان دائمی جانشین، عدم تغییر وضعیت دندانهای مجاور و مقابل و گاه استفاده جهت تغذیه، ضروری می باشد. جهت حفظ فضا از دستگاه فضانگهدارنده استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی تبریز نسبت به فضا نگهدارنده ها می باشد.   روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی و مقطعی، میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی تبریز نسبت به فضانگهدارنده مورد بررسی قرار گرفت. حجم نمونه 151 نفر بود که به طور تصادفی از روی شماره نظام پزشکی و از بین چهارصد و پنجاه دندانپزشک شاغل در این شهر انتخاب و وارد مطالعه شدند. روش کار به صورت گردآوری اطلاعات مورد نیاز به وسیله پرسشنامه و شامل دو بخش ارزیابیهای آگاهی و نگرش بود. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری chi square و anova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: تعداد 103 نفر (70%) از دندانپزشکان مرد بودند. میانگین سن دندانپزشکان 32/33 سال بود. میانگین نمره کسب شده از سؤالات آگاهی برابر 32/5 از حداکثر نمره ده بود. میانگین نمره کسب شده در بخش نگرش 3/25 از حداکثر نمره چهل بود. تعداد 115 نفر (5/76%) از دندانپزشکان، کودکان زیر 12 سال را برای درمان دندانپزشکی می پذیرفتند، آنان گرچه نمرات بالاتری کسب کردند، اما از نظرآماری تفاوت معنـی دار نبود. با افـزایش سالهای پس از فارغ التحصیلـی نمرات آنان کاهش می یـافت که این امر از نظر آمـاری معنـی دار بود.( 05/0 < p )   نتیجه گیری: به نظر می رسد دندانپزشکان عمومی تبریز از نگرش مثبتی نسبت به درمان با فضا نگهدارنده ها برخوردار بودند اما سطح آگاهی آنان می تواند با استفاده از برنامه های بازآموزی مشخص و مناسبتر، برگزاری کارگاه و ارائه جزوات بهبود یابد.   کلید واژه‎ها: آگاهی- نگرش و عملکرد سلامت – حفظ فضا- پلاک ارتودنسی- کودکی- دوران دندانی شیری- دوران دندانی مختلط- مطالعه مقطعی- ایران.   وصول مقاله: 25/1/1388 اصلاح نهایی: 26/8/1388 پذیرش مقاله: 2/10/1388    نویسنده مسئول : دکتر آذین تقی زاده گنجی،گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز   e.mail:[email protected]